De mañanamentaliteit

Ondanks alle stempels en veelbelovende nietjes dreigt het toch nog mis te gaan met de school. Onze advocaat laat eerst wekenlang niets horen, zodat ik uiteindelijk via mijn mailinglist wat mensen op pad stuur die terugkomen met het treurige nieuws dat we toch geen punten hebben gekregen en dus zijn afgewezen voor de school. In een laatste wanhoopspoging proberen we met terugwerkende kracht een appartement te huren zodat we alsnog kunnen aantonen dat we er best wonen, heel Fuengirola is -onder aanvoering van onze Britse makelaar met pitbull-mentaliteit- voor ons aan het rennen en het draven om een oplossing te vinden, maar uiteindelijk weet één van de advocaten te achterhalen dat het geen zin zal hebben omdat we niet meer achteraf ons adres kunnen wijzigen. De mañanamentaliteit van de Spanjaarden waar we volgens iedereen zo aan zullen moeten wennen is in ieder geval niet doorgedrongen tot het Andalucische provinciebestuur. Regels zijn regels, en deadlines zijn deadlines.

De posterijen hanteren nog wel het beruchte Spaanse kwartiertje. We proberen ons al maanden in te schrijven voor een Spaanse ziektekostenverzekering, maar ook daar zit geen progressie in. Dagelijks bel ik onze advocaat of hij al post voor ons heeft onvangen, maar volgens hem is het geen uitzondering als die doodleuk een maand of drie onderweg is. Uiteindelijk bel ik maar eens met de verzekeraar waar ze inmiddels de wanhoop nabij zijn omdat ze al vier keer hebben geprobeerd een aangetekende brief naar ons te versturen, die echter steeds weer terugkomt omdat er op het kantoor van onze advocaat niemand is om de brief in ontvangst te nemen. Zo langzamerhand begint het vermoeden te dagen dat onze advocaat eigenlijk de enige is die dat Spaanse kwartiertje nog in ere houdt. Zo is het kantoor na de siësta eigenlijk nooit meer te bereiken, en gaan ze opeens doodleuk op vakantie net als wij in een juridische crisis zitten.

Maar verder zijn alle Spanjaarden waar we tot nu toe te maken hebben gehad heel competent. Nu ja, er was ook nog die andere makelaar waar we dat huurappartement mee proberen te regelen en die wekenlang niets liet horen terwijl we enorme haast hadden, maar die was achteraf ook gewoon ontslagen wegens incompetentie en dat pakte voor ons nog gunstig uit ook, want omdat zij in al haar incompetentie had vergeten te vermelden dat de huurprijs exclusief licht en water was, krijgen we dat nu van haar kantoor cadeau. Het is wel waar dat haar baas nu ook al weer wekenlang niets heeft laten horen -ondanks eerder beloften om uiterlijk vorige week te laten weten welke voorzieningen aanwezig zijn in het appartement zodat ik weet wat ik moet inpakken- maar die heeft het vast gewoon druk. Neem ik dan maar aan.

Nee, in Nederland is het tenminste goed geregeld en weet je precies waar je aan toe bent. Het opzeggen van onze telefoonlijnen bij KPN ging gewoon lekker gesmeerd. Een simpel briefje dat we onze twee ISDN-lijnen en twee analoge lijnen (waarvan we er eentje al twee jaar geleden hadden opgezegd, maar die de laatste maanden opeens weer is komen opduiken op de facturen) willen opzeggen per 3 juli. En dan krijg je ook gewoon keurig binnen 5 werkdagen een briefje terug om te bedanken voor de opdracht en de bevestiging dat alle lijnen per 25 juni zullen worden afgesloten. Goed, die vergissing kan iedereen maken. Even een paar telefoontjes en nog wat briefjes. En dan godzijdank de bevestiging weer heel beleefd per post "uw opzegging is op uw verzoek geannuleerd." Hm. Drie brieven en vijf telefoongesprekken later raken we toch wat gefrusteerd. Max hangt inmiddels bijna huilend aan de telefoon met wéér een medewerkster van de klantenservice. "Als je zoiets hoort bij Ook dat nog of leest in de consumentengids is het wel geestig, maar nu het me zelf overkomt vind ik er niets aan" jammert hij. Weer beloftes, nu gaan ze het echt regelen. Waarschijnlijk betalen we abonnementskosten tot 2011, maar dat is het wel waard om nu eindelijk van dat gedonder af te zijn.

Dat het bij UPC niet zo makkelijk zou zijn wisten we al langer. We zijn immers al jaren met ze in conflict over zakelijk internet dat we lang geleden hebben opgezegd, maar waarvan de abonnementskosten nog maandelijks door hun worden geïncasseerd. Af en toe belt er een deurwaarder omdat er nog een rekening van 50 euro blijkt open te staan. Als we laten weten dat we niet van plan zijn die te betalen zegt zo'n deurwaarder dan dreigend dat het dan zal uitlopen op een rechtzaak. We reageren dan opgewekt. We kunnen niet wachten zeggen we, want we krijgen ook nog duizenden euro's van UPC die ze onterecht hebben geïncasseerd. Weet deze meneer misschien al een datum voor de rechtzaak? We zullen het zeker vrij houden in onze agenda. Meestal horen we dan weer een hele tijd niets van zo iemand. Maar nu moesten wij natuurlijk iets van hun. Internet opzeggen. Dat bleek veel makkelijker dan gedacht, al ruim een week voor de verhuizing bleek het internet uitgeschakeld. Een telefoontje met de helpdesk was verhelderend, door een technische fout was ons internet al afgesloten. Een technische fout? Ja, iemand die de datum verkeerd had gelezen. Opnieuw aansluiten leek ze bij UPC niet de moeite. Daar dachten wij anders over -internet is nogal bedrijfskritisch- maar dat zou dan wel drie dagen duren. Na lang zeuren kregen we een dame aan de lijn die beloofde dat het maar één dag zou duren. De volgende dag: géén internet. Weer met de helpdesk bellen en de situatie uitgelegd. Nee meneer, dat duurt een week om weer aan te sluiten. We eisen met de dame te spreken die het in één dag kon aansluiten, die krijgen we niet te spreken maar op magische wijze blijkt opeens onze verbinding toch weer gereactiveerd te zijn.

Afgelopen vrijdag smijt Max triomfantelijk een brief van UPC op mijn toetsenbord. "Geachte meneer/mevrouw, welkom als nieuwe klant bij UPC...." Ik geef het op met ze, de volgende keer dat de deurwaarder belt overleg ik wel over hoe we dit gaan oplossen. Nu we dan toch internet hebben nog maar snel even wat betalingen doen. Onze Spaanse bankrekening bij Banesto blijkt te zijn afgesloten. Porqué? Als u een jaar niets doet met uw rekening wordt hij automatisch afgesloten, mevrouw. Het argument dat we die rekening pas sinds februari hebben leek niet relevant. Waarom we dan geen bericht hebben gehad over deze afsluiting? Ach, dat zal wel naar een verkeerd adres zijn gestuurd zegt ze schouderophalend. Ja, of de post heeft er drie maanden over gedaan, denk ik zelf.

De verhalen over het opzeggen van de postbus, het doorsturen van de post en het regelen van de telefoonbeantwoordservice zal ik jullie besparen. Ik geloof dat we qua zakelijke mentaliteit niet echt hoeven te wennen straks in ons nieuwe land. Of je nu in Spanje of Nederland bent, de mañanamentaliteit omhelzen ze overal. Dat is alvast lekker vertrouwd.